مطرب کجاست؟

ما زمانی بیت خوانیم و زمانی نی زنیم

درنی،زدم عیسی مریم خوشتر

بی زارم از آن گوش که آواز نی اشنود

عاشقان نالان چو نای و عشق همچون نای زن

به بانگ بربط و نی رازش آشکاره کنیم

ماوشراب و نای و دف

مراسوزدف و نی(تقدیم به سرکار خانم ایازی)

بیاورچنگ ونای ودف

آرام مده تو نای و دف را

حدیث بی زبانان بشنو از نی

یک شب آتش در نیستانی فتاد

بیامطربا در نی افکن خروش

نی هفت بند را همراز کردم

باز بانگی از نیستان می رسد. (تقدیم به استادعبدالنقی افشارنیاکه هر آنچه درنوازندگی نی آموختم حاصل تلاشهای اوست)

حریف آن لبی ای دل شب و روز

تو می دمی و آفتاب می شود.(تقدیم به استاد کسایی)

همچو نی شو تهی زدعوی و لاف

مرا چون نی در آوردی به ناله

حریف آن لبی ای دل شب و روز

گوشم همه بر قول نی و نغمه چنگ است

بزن نی را که غم داره دل مو

خدایا محتسب ما را به فریاد دف و نی بخش

رقص برشعر تر و ناله نی خوش باشد

بی برگ شدیم و با نواییم(تقدیم به ناصرشایگان آموزگارعشق،مهربانی و راستی)

تقدیم به برادر عزیزم ناصرشایگان که

چراغ رابطه ها

بی برگ

و با نوا
بود.

بانگ ِ نای وبانگ ِ نای وبانگ ِ نای

بی دف و نئی رقص کند عاشق تو

آتش است این بانک نای و نیست باد

برای ناهید

در یک زمین پنبه در خور، تمام زیبایی های گیاه همزمان جلوه گری می کرد.
غنچه،گل ،سیب،غوزه وپنبه

بشنو این نی چون حکایت می کند

همیشه سازها را شنیده ایم. امابه نظر من سازها ، دارای جلوه ها و زیبایی های ویژه تصویری هستند.که شاید کمتر از این دیدگاه دیده شده اند. این وبلاگ نگاهی تصویری به ساز" نی" دارد.نی قدیمترین ساز بادی و شاید کهن ترین سارهستی است.گذرباددر ني زار راز آن را هويدا ساخت .هزاران سال شبانان ودلسوخته گان لب بر لب این ساز نهاده،راز هستی رادرآن دمیده اند.قدمت وعظمت ساز"نی"،تک هجایی وخوش آهنگی لفظی ،جایگاهی ویژه درشعر فارسی به آن داده است . صدها بار وبیش از هر ساز دیگر،دردیوان شعرا، واژه ی "نی" تکرار شده است.به مناسبت تعدادی از آنها رادرکنارتصاویر آورده ام. ابیات اغلب دارای بار معانی در خور توجه می باشند.
باشد که مورد قبول افتد.