خانه ام ابری است
يكسره روي زمين ابري ست با آن.
از فراز گردنه خرد و خراب و مست
باد مي پيچد.
يكسره دنيا خراب از اوست
وحواس من!
آي ني زن كه ترا آواي ني برده ست دور از ره كجايي؟
خانه ام ابري ست اما
ابرباران گرفته ست
درخيال روزهاي روشنم كز دست رفتندم
من به روي آفتابمميبرم در ساخت دريا نظاره
وهمه دينا خراب و خرد از باد است
و به ره . ني زن كه دايم مي نوازد ني .در اين ديناي ابر اندود
راه خود را دارد اندر پيش.
نیما
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر